من و دوستم یه مسابقه گذاشتیم که تا میتونیم واژه های پارسی به کار ببریم ولی هر کاری که میکنیم باز هم در میان گفتگو مون کم میاریم!!
انگار برای پاره ای از واژه ها هیچ برابر پارسی ای پیدا نمی کنیم : شما میتونین برای آدم ـ مسابقه ـ تشویق و ولی وازه ی پارسی ای بگین؟
نمی تونم ): اما می دونی نوین ؟ قضیه اینه که فارسی ما بدون این لغات معنی نداره . یعنی اگه تو ادم و مسابقه و ولی و ... رو از فارسی بگیری دیگه فارسی نیست . یعنی درسته اینا رگ و ریشه عربی دارند اما الان دیگه جزء زبون ما هستند و نادیده گرفتنشون نادیده گرفتن بخشی از زبون خودمونه . مثلا فکر کن بخوای شعر حافظ رو بدون کلمات عربی اش بخونی .
ReplyDeleteمن با نگاه و عرفان موافقم تا حدودی
ReplyDeleteکژال يعنی غزال همان که چشمانش خوب که آرام باشد مثل چشمان توست .
ReplyDelete