Friday, August 26, 2005

شادی

دخترک


با شادی


حباب ها را در هوا فوت می کرد


...


شادی اش چه فانی ست

7 comments:

  1. خب ديگه اين ويژگی دنيای فانيه ... همه چيز از بين ميره . جز روح اعمال ما !

    ReplyDelete
  2. نه بابا .... خيلی هم کيف داره چون وقتی بزرگ شد يادش هست که يه روزی حباب فوت می کرده.

    ReplyDelete
  3. زيبايی شادی به فانی بودنشه. متاسفانه. / قشنگه

    ReplyDelete
  4. سندباد نجفیAugust 30, 2005 at 2:51 AM

    نوين عزيز.  آشنايی با شما شاعر بزرگ مايه ی افتخار بنده است.بسی از اين آشنايی خوشحالم و اشعار حضرتعالی را به جان مي نوشم.اشعار جنابعالی کوتاه نوشته نيست ايجاز است و گوهر . جواهرات کوچکند اماارزشمند.من از خانم آموزگار می خواهم کتاب *هايکو شعر ژاپنی *تاليف آقای پاشايی و شاملو را به شما تقدیم کنند....چشم در چشم قصاب است هنوز سر بريده اش....به به..به به.....به به....

    ReplyDelete
  5. امیر مهاجرAugust 31, 2005 at 4:43 AM

    همه را با لذت  خواندم. بیش تر به کاریکلماتور می مانند. شاید از آنجا که بسیار موجزند. و بسیار تاثیرگذار. پیروز باشید

    ReplyDelete
  6. چه تصوير زيبايي ...فكرميكنم اگرجمله اخر رانگفته بودي خواننده را ازادتر ميگذاشتي ...درنگاه كسي  شادي زودگذر درنگاه ديگري خاطره اي جاودانه

    ReplyDelete
  7. بهترين رو گفتی!

    ReplyDelete