Thursday, February 23, 2006

 


 


در پس ابر های خاکستری


لبخند ِ 


کمرنگِ


رنگین کمانی ...


 


 

12 comments:

  1. ساسان . م . ک . عاصیFebruary 23, 2006 at 4:53 PM

    زنده باد و دست‌مریزاد نوین عزیز. دیگر حسابی دلم تنگ شده برای شعرهای خوب‌تان./ چه سرخوشانه‌‌ست چنین تصویری، دم دمای بهار. حسابی دلتنگ رنگین‌کمان شدم و غبطه خوردم که این لبخند را تماشا کردید (تماشا کردید که این همه زیبا نوشته‌ایدش)/ سپاس دوباره. آرزو می‌کنم که سرخوش باشید و پیروز دوست.

    ReplyDelete
  2. دوباره از همان خیابان هاFebruary 23, 2006 at 5:27 PM

    لبخند بر لب رنگين ....

    ReplyDelete
  3. اميدی که در نوشته ات می درخشد . متشکرم مهربانم از جمله کوتاه و پر مهری که برايم نوشتی .

    ReplyDelete
  4. فرشته اي در تاريكيFebruary 24, 2006 at 12:37 AM

    غنيمت است ...

    ReplyDelete
  5. خاموش کردن چراغ زمانی که پلکهايت روی هم ميفتد ممنوع است.... پيروز باشی

    ReplyDelete
  6. ديشب بهت سر زدم با خودم گفتم کجايی آپ نمی کني. بازم ساده و صميمی نوشتی. خوش باشی

    ReplyDelete
  7. خوش به حالت که لبخندش را ديدی

    ReplyDelete
  8. و پيش روی سحاب سپيد ...تو ...

    ReplyDelete
  9. چقدر تلاش لازمه تا اين لبخند رنگين کمانی از پس ای ابر خاکستری هويدا شه؟

    ReplyDelete
  10. ما که راضيم به همون لبخند کمرنگ نوين جان!دلت خوش!

    ReplyDelete
  11. سلام...هر روز زیباتر زیباتر زیباتر ........ازخوندنش شادشدم

    ReplyDelete
  12. چه رنگين کمان اينجور وقت ها می چسبه!

    ReplyDelete