salam donbale vblagha migashtam dar meiane vblagha vblage shoma ro dedam rasti vblage khobe ro dared va khaile khob ham minvesed omidvaram ke hich vaght az nvshtan khaste nashed age khaste sare be kolbeie ma ham bezan khosh hal misham
سلام به نظر من عاليه که آدم بتونه با ديد و تعبير خودش از هر ماجرائی زندگی کنه / من به اينها می گم نشانه / نشانه ای که هر کس يک جور تعبيرش می کنه/موفق باشی
این روح سرگردان در کجا خواهد آسود؟ این همای مهاجر درقله کدام قاف آشیانه خواهد گزید ؟ این روح زخم خورده به کجا مرهمی خواهد یافت؟... بیایید دردهای مشترکمان را با هم واگویه کنیم ،سرگشتگی مان را با هم به آواز بر خوانیم ،از جان به هم افتیم و به جانانه بگرییم ، شاید کور سوی هدایتی تابیدن گیرد و التهاب روح تبناک التیام یابد ؛ شاید... میزبان لحظه هاتان خواهم بود اگردر خانه ام میهمان شوید. بدرود.
salam donbale vblagha migashtam dar meiane vblagha vblage shoma ro dedam rasti vblage khobe ro dared va khaile khob ham minvesed omidvaram ke hich vaght az nvshtan khaste nashed age khaste sare be kolbeie ma ham bezan khosh hal misham
ReplyDeleteسلام. خوشحالم که باز آپ کردی. چه ناز گفتی تا خوندم تو دلم گفتم: آخــی. شاد و سلامت باشی.
ReplyDeleteچه خوب کاری می کنند دانه های سپيد برف...
ReplyDeleteدانه های سپيد برف برف برف ... دعا کن برايمان دعا کن
ReplyDeleteوقتی خوندمش ، يه لبخند اومد اينجا ، رو لبم ...
ReplyDeleteبرف نو برف نو سلام سلام..
ReplyDeleteدلم برای شعرهای اینجا تنگ شده بود./ بعد برف‌ها توی لبخند خودشان آب‌می‌شوند و آن‌وقت دستکش می‌شود یک لبخند بزرگ‌تر برف‌دار!...شاید!/ سرخوش باشید.
ReplyDeleteلبخند برف زيباست...
ReplyDeleteziba minevisi.rasi in akse kie???
ReplyDeleteسلام نوین جان!از دوباره نوشتنت بسی خوشحالم و از تبریکاتت بسی ممنون
ReplyDeleteسلام.....قشنگه
ReplyDeleteسلام...لذت بردم
ReplyDeleteسلام. بسيار زيبا بود.موفق و پيروز باشيد.
ReplyDeleteشاید آخرين لبخند و سپس غرق در سياهي...
ReplyDeleteسلام به نظر من عاليه که آدم بتونه با ديد و تعبير خودش از هر ماجرائی زندگی کنه / من به اينها می گم نشانه / نشانه ای که هر کس يک جور تعبيرش می کنه/موفق باشی
ReplyDeleteوقتی با کفشهای زمستانی سفيدي اش را کثیف مکنيم اعتراض ميکند جيغ ميکشد برف
ReplyDeleteسلام نوين. ببخشيدا من امتاحان داشتم. تو چی؟ بدم که تولد من چهارده دی بود. تو چی؟ دهه همش که شد تو چی تو چی!
ReplyDeleteاین روح سرگردان در کجا خواهد آسود؟ این همای مهاجر درقله کدام قاف آشیانه خواهد گزید ؟ این روح زخم خورده به کجا مرهمی خواهد یافت؟...
ReplyDeleteبیایید دردهای مشترکمان را با هم واگویه کنیم ،سرگشتگی مان را با هم به آواز بر خوانیم ،از جان به هم افتیم و به جانانه بگرییم ، شاید کور سوی هدایتی تابیدن گیرد و التهاب روح تبناک التیام یابد ؛ شاید...
میزبان لحظه هاتان خواهم بود اگردر خانه ام میهمان شوید.
بدرود.