نمی دونم چرا این چن وقت اصلن نوشتم نمیاد...

Even in English...every time I come here, I feel death -of my blog, of course!! - bu' there's nothin' I'd like to talk ‘bout! In fact there are many things, but the problem is me, myself! I won't write, tha's it!!! & now , I juss came here , to keep this blog alive , I can't let it die like this...I want it to stay alive for ever , even more than me!

حمید و کتی رفتن اون خونه و امروز یه خاور اومد و بیشتر چیزا رو بردن . الان که با کتی حرف میزدم گفت همه شو چیدن. جای منم که خب مسلمن خالیه!!

OMG! I'M SO EXCITED!

.

This new school‘s better than I expected .I like the atmosphere, everything's nice & everyone's nice , as well...they all smile to us all the time .( that sometimes gets boring' ! blahblah!)l

AND, I LOVE the headmaster! He's one of the smartest people I've ever met. He has a good sense of humor & well...He's GREAT, believe it! l

خیلی جالبه سر ناهار همه ش تعارف می کنن بیشتر بکشین و اینا! یه مقدار جو گیرن ،انگار مهمونیه!بعد زنگ تفریحا آهنگای آریانُ می ذارن .راستی ، سن ایچم داریم ^.^

 

 

پی نوشت : خب مریضم هیچی نمینویسم ؟ خیلی کیف میده که!